Historie van Waalfront
Waalfront: hier ligt het werkelijke hart van de oudste stad van Nederland. Eerst was het gebied een Romeinse nederzetting, later kwamen hier vestingwerken. Tot slot vierde de industriƫle ontwikkeling hoogtij. Nu wordt dit unieke stukje Nijmegen teruggegeven aan de stad. Het wordt een prachtige plek om te wonen, werken en leven, waar - door het behoud van de authentieke elementen en gebouwen - de historie nog duidelijk voelbaar is.
Verwijzing naar het verleden
In gemeentelijke stukken kom je in de naamgeving van de wijken in Waalfront verwijzingen tegen die grijpen naar deze historie. Zo wordt Koningsdaal ook wel Batavia (Romeinse naam voor Lage Landen) genoemd. Het linker deel van Waalkwartier wordt Ulpia (naam van Nijmegen in de laat-Romeinse tijd) genoemd en het rechter deel ook wel Fabrica (verwijzing naar het industriƫle verleden) genoemd.
Cultuurhistorische waarde
Het gebied herbergt drie opvallende tijdlagen: de Romeinen, de vestingwerken en de industrie. De combinatie van deze totaal van elkaar verschillende functies, heeft opzienbarende ontdekkingen opgeleverd. Zo is de plek van het Honingcomplex niet alleen bijzonder vanwege de cultuurhistorische waarde, maar ook vanwege de geschiedenis van de arbeiders die er werkten en de locatie waar het gebouw in staat.
Romeinse weg
Minstens zo opvallend is de bijzondere strook tussen de Dijkstraat en de Winselingseweg. Hier ligt ondergronds de overgang van de droge zanduitlopers naar het natte kleigebied van de uiterwaarden. Tegelijkertijd is deze overgangszone ooit de plek geweest van een belangrijke Romeinse weg, terwijl op dezelfde locatie rond 1820 het Fort Krayenhoff is gebouwd. Een belangrijk deel van de muur van het fort is nog zichtbaar vanaf de Waal en straks in het park.
Van zetmeel tot soep
Ook de industrie drukte zijn stempel op Waalfront. Sinds begin 20e eeuw was de Honigfabriek een begrip in Nijmegen. Hier produceerde het bedrijf tarwezetmeel en kon Honig soepen maken en later ook vermicelli. De hoge silo met het beeldmerk van Honig erop is beeldbepalend in Nijmegen-West. En ook de geur van soep is onlosmakelijk verbonden met die deel van de stad. In 2012 stopte de productie op deze plek.